Moskvadakı rahat bir kabinetdə Müslümə yavaşcana deyirlər: “Qastrol afişalarında ”Müslüm” adı söz-söhbətə səbəb olacaq. Opera-estrada müğənnisinin bu ad altında çıxışları mümkün deyil müasir Avropada. Müsəlman hara, opera sənəti, estrada hara? Afişalardakı “Müslüm” adı müştərilərimizi qaçırdacaq”.
Gənc Müslümin başına bir vedrə soyuq su tökürlər elə bil. Müğənninin lal etirazı, iri həriflərlə sanki sifətinə yazılır.
“Adınızı dəyişin təcili. Gələn il bu gün bu saatda sizi kabinetimdə salamlamağa indidən hazıram” – deyirlər ona.
Suyu süzülə-süzülə Bakıya qayıdan müğənninin başağrısı tezliklə yerli partiya rəhbərliyinə, şəxsən Heydər Əliyevə gəlib çatır. Partiya bonzaları – yəni rəhbər işçilər təklifi qəbul edirlər əvvəlcə. Tezbazar istəyirlər hətta Müslümə təzə qondarma bir ad da versinlər. Müzakirəyə Heydər Əliyev qarışanda vəziyyət kökündən dəyişir:
“Bizim müsəlmanlar… siz dediyiniz kimi, ”müslüm”lər, görünür, xaricdəkilərdən dəfələrlə ağıllı, istedadlıdırlar. Opera, estradada ən tanınmış Avropa sənətkarını belə yerində otuzdurarlar. Afişalardakı “Müslüm” adını görən bütün müsəlmanlar Maqomayevi özününkü bilib dərhal bilet alacaq bu konsertlərə. Bizdəki xalqlar dostluğuna heyran qalacaq, inanın”.